nedotykaj sa mojho srdca, tych slov, co su tam vyrite uz naveky. Bez moznosti zmazat ich. Prechadzaj mi prstami po imaginarnych jazvach. Aj po tych skutocnych. Po cervenych rezoch, z ktorich este nedavno kvapkali cervene kvapky, zafarbujuce moj svet na krvavo. Stekali nizsie a nizsie a pri kazdom pohybe stipali ako keby si tam sypal sol.
Tie datumy, ktore si tak chranis. Niekde v hlbke. Ktore maju sice negativny charakter, ale vies, ze na nich nikdy nezabudnes. Pomaly mazes vsetky tie kuzelne a magicke okamihy, jednym stlacenim tlacitka delete. Zabudla si, co bolo naozaj dolezite. Zmysel pre lasku unika. Cim dlhsie nad tym uvazujes, dochadza ti, ze to naozaj ziadny zmysel nema. Nulovy ocny kontakt, kedy by si mu chcela povedat tolko. Iba svojimi ocami. Bez sance na uspech sa potkynas o prekazky, ktore si si vystavala sama. Svojim strachom, nerealnymi predstavami, a tvojimi ruzovymi okuliarmi.
Ludia su svine. Neveria ti, aj ked sa snazis ktovie ako.
Žiadne komentáre:
Zverejnenie komentára